Και κάθε φορά που έρχομαι αντιμέτωπος με τα μάτια σου,
εισρέω σε μία εκ των προτέρων χαμένη μάχη.
Και τότε ίσως να ‘ναι για μένα ήδη αργά.
Αδυνατώ να κάνω ένα βήμα πίσω, ελκυόμενος στη δίνη τους.
Αδυνατώ να μην κοιτάξω πέρα από τα φαινόμενα των μορφών τους.
Αδυνατώ να μην χαθώ μες το ταξίδι της γκρίζας θλίψης τους.
Και ίσως τελικά κάθε φορά που έρχομαι αντιμέτωπος με τα μάτια σου,
αποταυτοποιούμαι. Γίνομαι περισσότερο εσύ, παρά εγώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου