Έχτισα τον παράδεισό μου με τα υλικά της κόλασης σου
αλλά σε εκείνη την εικόνα που χάιδεψε τη σκέψη μου
σε εκείνη τη στιγμή που έσμιξαν τα χείλη μας
τι είχε να προσθέσει η φαντασία μας;
μιλούσα για αγάπη και η αγάπη ήσουν εσύ
ολοζώντανη πυρκαγιά μέσα στην αγκαλιά μου
μέχρι που κατάλαβα πως...
με μια αγκαλιά, με ένα φιλί στάζει στάλα-στάλα η ευτυχία
γδύσαμε τα μυαλά μας και τα ρούχα έπεσαν μόνα τους
χάθηκε ο ένας στην αγκαλιά του άλλου
αυτός δεν είναι ο Έρωτας;...P.H.