Δευτέρα 3 Απριλίου 2017

Μάγισσα σκέψη
ερωτικό μετάξι που αργοσέρνεται
στα σεντόνια της έλλειψης
στήθη βελούδινα
χείλη καυτά
μυσταγωγία ηδονική
ψίθυροι υπόκωφοι
πολλά μικρά κάτι
ντροπαλές αναστολές
όλα αρχίζουν κι όλα τελειώνουν

με ένα φιλί...P.H.


Κυριακή 2 Απριλίου 2017

Μαλλιά που ανέμισαν στιγμιαία
στο πέρασμα ενός τραμ
πρώτο φιλί σε ζεστό μάγουλο
ανοιξιάτικο χαμόγελο
χέρια πλεγμένα
αισθήματα ξεχασμένα
αισθήματα που ξύπνησες
εφηβικά ραντεβού με καρδιοχτύπι
αδυναμη φλόγα ενός κεριού
έφυγες
έσβησε...P.H.


Φωτογραφία του Panagiotis Hatzis.
Μερικές φορές, αν είσαι τυχερός, από τη σχέση θα προκύψει Αγάπη. Αν είσαι λιγότερο τυχερός δεν θα υπάρξει ποτέ...κι αν είσαι άτυχος θα νομίζεις ότι υπάρχει...P.H.

Φωτογραφία του Panagiotis Hatzis.
Έχτισα τον παράδεισό μου με τα υλικά της κόλασης σου
αλλά σε εκείνη την εικόνα που χάιδεψε τη σκέψη μου
σε εκείνη τη στιγμή που έσμιξαν τα χείλη μας
τι είχε να προσθέσει η φαντασία μας;
μιλούσα για αγάπη και η αγάπη ήσουν εσύ
ολοζώντανη πυρκαγιά μέσα στην αγκαλιά μου
μέχρι που κατάλαβα πως...
με μια αγκαλιά, με ένα φιλί στάζει στάλα-στάλα η ευτυχία
γδύσαμε τα μυαλά μας και τα ρούχα έπεσαν μόνα τους
χάθηκε ο ένας στην αγκαλιά του άλλου
αυτός δεν είναι ο Έρωτας;...P.H.


Πήρες ένα χαμόγελο μου
και το έκλεισες στις χούφτες σου
για να μου λες καληνύχτα
όταν δεν είμαι στην αγκαλιά σου...P.H.

Φωτογραφία του Panagiotis Hatzis.
Φευγαλέες υποτείνουσες
φιλιά ξέχειλα από πάθος
δραπέτες της κάθετης λογικής τους
αποδράσαμε από τα τείχη τους
πετάξαμε χαμηλά
χαιδέψαμε τα αγριολούλουδα
βρέξαμε τα χείλη μας στα ρυάκια
λιώσαμε ο ένας μέσα στον άλλον
αναστηθήκαμε μέσα στην Άνοιξη...P.H.


Φωτογραφία του Panagiotis Hatzis.
Φτερούγισες αθόρυβα
γλίστρησες στη μεταξένια νύχτα
τα φώτα της πόλης
αδιάφορα μαργαριτάρια
τρεμόπαιζαν αργοσβήνοντας
ανέβηκες ψηλά
αγκάλιασες τα αστέρια
κοιμήθηκες με τη γλυκιά προσμονή
να ξημερώσει
μια καινούρια μέρα της Άνοιξης...P.H.


Φωτογραφία του Panagiotis Hatzis.
Χείλη που φιλήθηκαν
τόσο απαλά
λες και δεν ακούμπησαν καν
ένα αργό πέρασμα
ίσα-ίσα να ανατριχιάσουν
το σεντόνι έγινε μια λίμνη
πνιγμένη στο πάθος
έκαναν έρωτα
σαν όνειρο μέσα σε όνειρο
αποκοιμήθηκαν αγκαλιά
αντωνυμίες τρυφερότητας
σε μια ασέληνη νύχτα...P.H.


Φωτογραφία του Panagiotis Hatzis.
Σιωπηλό ηλιοβασίλεμα
κουρασμένη μέρα
μάγισσα νύχτα
στις πύλες των ονείρων
εκεί θα σε περιμένω...P.H.

Να κουρσέψω το κορμί σου
με γαλέρα μου τη γλώσσα
κόκκοι της άμμου
οι πόροι σου
να ζωγραφίζω
στα ακρογιάλια σου
ελαιογραφίες της απουσίας σου
να σιγοτραγουδώ
στα δειλινά σου
μα όταν χαράξει η μέρα
να χαθώ στην ομίχλη της λήθης
αλλοτινός κουρσάρος
της ηδονικής σου σκέψης...P.H


Φωτογραφία του Panagiotis Hatzis.
Ολισθηρός ο χρόνος του λογισμού, σαν μια σταγόνα
μια στιγμή ντυμένη στα κόκκινα σαν πόρνη
ένα δειλινό πνιγμένο στα φιλιά
μια αγάπη ανθισμένες αγκαλιές
ένα κομμάτι πάγου που λιώνει σ’ένα ποτήρι φωτιά...P.H.

Φωτογραφία του Panagiotis Hatzis.
Μυρωδιά νυχτολούλουδου
βραδινό αεράκι
σε ποιά όνειρα
θα κουρνιάσεις απόψε;...P.H.

Φωτογραφία του Panagiotis Hatzis.
Αραχνούφαντη θύμηση
στερημένης αγκαλιάς
γλώσσες που έπαιξαν
δίχως αύριο
κορμιά που κάηκαν
δίχως χθες
ρυάκια ηδονής
ποτάμια έρωτα
τόσες ανατολές
ούτε μια στην αγκαλιά σου...P.H


Αγκαλιαστήκαμε σε ένα όνειρο
στη θάλασσα των μαλλιών σου
ταξίδεψα
στο πέλαγος των ματιών σου
αρμένισα
στον ωκεανό των χειλιών σου
έλιωσα
βρήκε το φως της μέρας
δύο γυμνά κορμιά γεμάτα αλάτι
αποκαμωμένα
ευτυχισμένα
δύο ανθισμένα αγριολούλουδα
μιας πρωτόγνωρης Άνοιξης...P.H.


Σάββατο 1 Απριλίου 2017

Ανατολές και δειλινά...



Όλες οι ανατολές που μας άγγιξαν
μίλησαν στη ψυχή μας
μας έκαναν να ανατριχιάσουμε
όλα τα δειλινά που δεν σε είχα στην αγκαλιά μου
Σ' αγαπώ...