Όταν κόψεις ένα λουλούδι
κάπου μακριά
κλαίει ένα αστέρι, 
παρά το άγγιγμα του τέλους
και το αγκάλιασμα της μοναξιάς...
ψηλά στον ουρανό
υψώνεται ένας καθρέφτης,
φως που σβήνει και σταλάζει
με μια παραμελημένη πόλη
να χαζεύει το είδωλο της
και να κρύβεται βαθιά στη λήθη...
το μεταξωτό σεντόνι της νύχτας
θα ζωγραφίσω
δίχως χρώματα
και τη σιωπή σου
θα κάνω στίχους
για να κουρνιάσουν
κόκκινα δειλινά...P.H.