Χάνομαι
μέσα στην τόση αφηρημάδα
των κυμάτων,
φίλησε με να μείνει η γεύση
της νοσταλγίας στα χείλη μου,
περίτεχνα δειλινά
που κατεβάζουν αργά
την αυλαία
και ξεθωριάζει το όνειρο,
αλλά εσύ να λείπεις
κι απέμεινε
η λήθη που σφράγισε
το μικρό κουτάκι
με τα "θέλω" μας
σε κάποια
σκονισμένη γωνία
της καρδιάς σου...P.H.